Aseksualizm – oznaki i związek z osobą aseksualną. Wraz z poszerzaniem się świadomości społeczeństwa na temat seksualności i relacji między różnymi osobami, zyskujemy szansę na dokładniejsze zapoznanie się z poszczególnymi orientacjami. Jedną z nich jest aseksualizm, który jednak dla wielu wciąż jest zagadką. Witam Chciałbym prosić państwa o poradę Jestem w kilkuletnim związku z partnerka. Jest kobieta ambitną, wykształconą i nieco drobiazgową dba o detale. Niestety od jakiegoś czasu dzieje się między źle. Moja kobieta jest osobą jak sama mówi o wysokiej wrażliwości, jeździ regularnie do psychologa , miewa gorsze stany samopoczucia często płacze i zamienia się w kłębek nerwów , jest wręcz permanentnie podminowana. Niestety ma to duże rzutowanie na nasze relacje , partnerka co chwila zadręcza się jakimiś hipotetycznymi sytuacjami nie mającymi żadnego potwierdzenia, staram się zawsze wytłumaczyć jakąś rzecz, podpierając się faktami , argumentami ale to nigdy nie wystarcza i drąży takie tematy dalej , a gdy moje argumenty padają, mówi mi że nie może mi niczego powiedzieć i że nie mam empatii. Tak jakby nie chodziło jej o realne rozwiązanie dylematu / problemu . bywa wtedy opryskliwa i czepialska. Popada w straszne bezkońcowe melancholie. Obecnie nie rozmawiamy od kilku dni , przez tak absurdalną sytuacje że aż brak mi słów.. Przyjechała do mnie , zaczęła opowiadać o sytuacji w pracy w której podejrzewa że przełożona(bardzo jej przychylna) zablokowała jej pewną możliwość , ja spytałem się czy jest tego pewna ? moja luba na to wybuchła że nie może mi nic powiedzieć , że na nią wrzeszczę i pojechała ! kukra no ja ogólnie mówię głośno , pracuje przy maszynach , u nas w domu mówi się tak donioślej ale za nic nie uważam że na nią krzyknąłem. powiedziałem jej żeby sie uspokoiła że jest kłębkiem nerwów , ze rozumiem ze jest przez konflikt z koleżanka z pracy jest zdenerwowana ale bez przesady , nie może się tak zachowywać i że nie chcę być jej zderzakiem emocjonalnym... wyszła z podwórka szybkim krokiem , potem napisała mi tylko ze na nią wrzeszczę , ze nie może mi nic powiedzieć , i że czuje się jak w pracy gdzie jest ciągle atakowana . na koniec życzyła mi miłego weekendu i cisza ... ręce mi opadły , nie mam sił aby dzwonić i próbować się bronić czy usprawiedliwiać kolejny raz.... Często bywa tak że gdy spotykamy się z kimś jest fajnie , jest towarzyską, zabawna , miła, a w momencie w którym zostajemy sami ona dosłownie patrzy się w ścianę, odpowiada mi zdawkowo , ja widząc to zawsze staram się ją rozchmurzyć, pożartować, a ona przeważnie sprowadza mnie na ziemię mówiąc że ja to nie śmieszy albo zdawkowo odpowiada na jakiekolwiek pytania . Bywa tak że potrafimy siedzieć w pokoju i praktycznie się nie odzywać bo jak twierdzi nie ma nic do powiedzenia , ponieważ ona prowadzi sterylne życie i potrzebuje ciszy i spokoju . W takich momentach nagle jednak znajduje siły i uruchamia się przywołując jakieś sytuację z przeszłości wypominając mi że a to coś powiedziałem a to coś zrobiłem itp. Tak kompletnie ni z gruchy ni Pietruchy . Staram się nam jakoś zająć czas , pójść na spacer , wyskoczyć że znajomymi . Ona przeważnie odmawia tłumacząc że nie ma na to energii i opowiada że już taka jest dorzucając często jakimś komunikatem że ona nie będzie gotować, nie chce mieć dzieci , czy nie zamierza spędzać weekendów poza domem . Takie stany są niewątpliwie ciężkie dla mojej partnerki ale stają się też coraz cięższe dla mnie . Nie chciałbym aby mój związek był oparty na wbijaniu szpil , jakiejś gęstej atmosfery niewiadomego pochodzenia. Bo strasznie mnie to męczy psychicznie. Mam wrażenie że muszę strasznie się pilnować z tym co mówię żeby jej nie urazić czy nie spowodować spadku jej samopoczucia. np. Moja partnerka praktycznie nie ma koleżanek, ja mam kilku kumpli , kuzynów z którymi od czasu do czasu chce się spotkać. nie jestem człowiekiem który się upija do nieprzytomności, ci ludzie Są też naprawdę dobrze kierujący swoim życiem. w momencie w którym mowie swojej partnerce że mam zamiar wyjść i mam nadzieję że wyjdzie ze mną ona zawsze odpowiada że nie będzie się szlajać po melinach (puby) i że nie ma energii na takie spotkania. Ja często z nich rezygnuje żeby spędzić z nie czas ale nie mogę zaniechać wieloletnich relacji że swoimi przyjaciółmi i kilka razy w roku decyduje się na wyjście. Ona wtedy jest wyraźnie niezadowolona , milknie , a po wszystkim albo się nie odzywa albo dogaduje na temat tego że pewnie się śliniliśmy na "dupy" i chlaliśmy alkohol ... Oczywiście bywają wspaniałe momenty , śmiejemy się bawimy jest cudownie tylko co kilka dni następuje takie załamanie że strony partnerki Martwię się o nią i chciałbym aby wreszcie odżyła, tym bardziej że nie wiem ile jeszcze sam wytrzymam... zwykłe sytuacje przeradzają się w jakieś chore konflikty. Np na sylwestra , byliśmy w apartamencie , tańczyliśmy bawiliśmy się , w pewnym momencie poleciała piosenką " I want to break free ", po czym moja partnerka nagle zamilkła i widziałem że coś się stało. Jak się okazało, obraziła się na mnie bo śpiewałem słowa refrenu! byłem załamany i zaskoczony , nie rozumiałem co zrobiłem źle w jej mniemaniu . Okazało się że gdy śpiewałem i wan to break free ona zrozumiała że ja pragnę wolności w związku , cokolwiek to w ogóle znaczy .... Myślałem że zemdleje gdy to usłyszałem . Poszedłem po prostu spać.. Miewa do tego problemy zdrowotne ,gdy cierpi i zawsze gdy proponuję poszukania innego specjalisty ( obecny prowadzi ja kilka lat) ona strasznie się uruchamia że nie ma zamiaru jeździć po innych lekarzach i że dobrze wie co ma robić . Nie mam pojęcia jak rozwiązać nasz problem i jak do niej dotrzeć... Mają państwo może jakieś sugestie jak do niej podejść ? Jak mogę jej pomóc ? Pozdrawiam Użytkownik sebol93 edytował ten post 16 kwiecień 2022 - 14:34 Kolejna kwestia – osoby zaburzone najczęściej nie chcą uświadamiać sobie problemu. Nie chcą w niego wierzyć, a wszystko przerzucają na drugą osobę. W przypadku borderline wielu dorosłych widzi świat oczami dziecka. Wolą tkwić w toksycznym związku, ale tylko nie stracić bliskiej osoby. Cechuje ich głęboki lęk przed odrzuceniem.
To moje drugie podejście do tej książki. Tym razem czytam ją dokładniej. Dwa, trzy razy fragment, który wydaje się być odpowiedzią na wiele pytań. Ta książka mimo tego, że ma trudną dla cierpiących na bpd treść bardzo uspokaja. A dzieje się tak dlatego, że pewne 'demony’ jak to ja nazywam..są po prostu albo i aż objawami tego zaburzenia. To tak jakbyś miała kaszel…i gorączkę i bałabyś się, że umierasz…gdzie tymczasem lekarz mówi Ci po prostu, że to normalne objawy grypy i leczone..ah głupio napisać – po prostu przeminą . Przynajmniej wiesz co sie dzieje. Kiedy nabywamy wiedzę żyje nam się łatwiej. I właśnie dlatego polecam wszystkim tę pozycję do przeczytania jako lekturę obowiązkową. Czy ktoś z was czytał tę książkę i może śmiało polecić innym?

kobieta, 28lat Witam, Od ponad 3 miesięcy spotykam się z kimś, kto od początku twierdził, że szuka raczej poważnej relacji (to ja byłam niezdecydowana i się na początku nie określałam). To jest mój pierwszy związek, jesteśmy w podobnym wieku. Mam stwierdzone zaburzenie osobowości borderline, a mó

Co to jest osobowość typu borderline?Zaburzenia osobowości zwykle objawiają się jako negatywne nastawienie do świata, wycofanie czy nadmierna chęć kierowania innymi. Osoby takie są zwykle nieelastyczne, nie potrafią się dostosować do grupy, co powoduje problemy w funkcjonowaniu społecznym i zawodowym. Tego typu zaburzenia możemy określić ogólnie jako trwałe wzorce niefunkcjonalnego postępowania [1].Cechą charakterystyczną borderline jest przede wszystkim chwiejność emocjonalna. Osoba chora bywa impulsywna, łatwo wpada w gniew. Co więcej ma tendencje do autoagresji, często odczuwa pustkę. Zwykle przywiązuje dużą wagę do związków z borderlineBorderline występuje u 1–2 proc. populacji ogólnej. Badacze różnią się w opiniach co do występowania. W części artykułów podaje się, że zaburzenie jest rozpoznawane częściej u kobiet niż u mężczyzn [3], w innych publikacjach zaś, że nie ma różnic dotyczących płci. Warto również zaznaczyć, że cechy osobowości z pogranicza rozpoznawane są często wśród młodych dorosłych [3].Borderline jaki lekarzDiagnozą zwykle zajmuje się psychiatra lub psycholog. Stawia ją na podstawie obserwacji pacjenta, wywiadu oraz po przeprowadzeniu odpowiednich testOdpowiedz na następujące pytania, aby przekonać się, czy masz objawy borderline:Czy odczuwasz pustkę?Czy masz tendencję do autoagresji?Czy łatwo popadasz w złość?Czy Twoje związki można określić jako burzliwe?Czy podejmowałeś kiedyś próby samobójcze?Jeżeli odpowiedziałeś TAK na przynajmniej 3 z 5 pytań, zalecamy konsultację z psychologiem, ponieważ mogą u ciebie występować objawy się objawia zaburzenie osobowości borderlineBorderline charakteryzuje się przede wszystkim niestabilnością nastroju. Osoby chore są impulsywne, silnie okazują pacjenci odczuwają pustkę, są znudzeni, mają problem z tożsamością, stabilnym obrazem siebie i właściwą oceną rzeczywistości [3].Warto dodać, że w zaburzeniu borderline występuje również silne skupienie na bliskich związkach. Typowe dla osoby z borderline jest niezwykle silne pragnienie bardzo bliskiej, wyłącznej relacji z drugą osobą i jednoczesny lęk zarówno przed „pochłonięciem” przez drugą osobę, jak i lęk przed porzuceniem przez osoba chora dostrzega jakieś zmiany w tym zakresie, działa bardzo emocjonalnie, łącznie z zachowaniami autodestrukcyjnymi: okaleczaniem się, próbami samobójczymi. Czasami mogą pojawić się nastawienia paranoidalne, lęk, natręctwa czy wspomnieć, że samopoczucie pacjentów zwykle zmienia się w ciągu dnia [3]. Charakterystyczne dla borderline są jednoczesne skrajne postawy wobec innych osób – od uwielbienia i idealizacji do nienawiści i innych często obserwowanych objawów należą objawy chorób somatycznych, np. bóle różnych części ciała czy objawy neurologiczne, w przypadku których nie można stwierdzić podłoża organicznego. Warto podkreślić o nadużywaniu substancji psychoaktywnych, zaburzeniach odżywiania się oraz perwersjach więcej o objawach borderline u dorosłych i dzieci >>Jak postępować z osobą z borderline?Przede wszystkim bliscy osoby cierpiącej na borderline powinni zdawać sobie sprawę ze specyfiki borderline i nie czuć się odpowiedzialni za zachowania chorego. Konieczne jest postawienie sobie jasnych granic. W przeciwnym razie taka relacja może negatywnie wpływać na nasze poczucie własnej wartości i skutkować wycofaniem, izolacją. Starajmy się nie współuzależnić i nie przyjmować sposobu myślenia jest właściwa komunikacja. Unikajmy konfliktów i słuchajmy z uwagą rozmówcy. Mówmy powoli, pewnie, we własnym imieniu. Należy być szczerym i konsekwentnym, być lustrem (odbijać uczucia), a nie gąbką wchłaniającą np. wściekłość. Co więcej starajmy się rozładować emocje chorego poprzez proponowanie np. aktywności, które on zaburzenia osobowości typu bordelinePrzyczyny osobowości borderline nie są do końca wyjaśnione. Na podstawie wywiadów prowadzonych z pacjentami można przypuszczać, że jednym z czynników etiologicznych może być wykorzystywanie seksualne, fizyczne i/lub emocjonalne w dzieciństwie. Taka trauma skutkuje chwiejnością emocjonalną, stłumieniem. U tych osób pojawia się postawa nadmiernej czujności wobec otoczenia, które postrzegane jest jako wrogie i innych czynników powodujących borderline wymienia się również:nieokazywanie dziecku uczuć,nadmierny krytycyzm wobec dziecka,niewłaściwą komunikację z przyczyn zalicza się też zaniedbanie ze strony opiekunów. ;Osoby z osobowością borderline często postrzegają matkę jako zdystansowaną, niezaangażowaną lub rozwoju biorą udział również czynniki genetyczne. Jak wskazują badania, wpływają one na nasilone odczuwanie lęku, chwiejność emocjonalną czy brak stabilności. Co więcej, pograniczne zaburzenie osobowości częściej występuje u osób, u których w rodzinie już kiedyś się pojawiło takie zburzenie bądź występował epizod depresyjny czy zaburzenie dwubiegunowe. [3]Rozpoznanie zaburzenia bordelineOsoby z zaburzeniem z pogranicza charakteryzują się stałym wzorcem zachowań i doświadczaniem emocji polegającym na braku stabilnosci związków międzyludzkich,Odznacza je zmienność zmienności w zakresie postrzegania samego siebie i reakcji emocjonalnych oraz znaczna impulsywność, rozpoczynająca się u młodych dorosłych i występująca w różnych warunkach, która charakteryzuje się co najmniej 5 z poniższych czynników:desperacki wysiłek wkładany w unikanie wyobrażonego odrzucenia przez innych,niestabilne i burzliwie przebiegające związki międzyludzkie, charakteryzujące się wahaniami między skrajnymi stanami – idealizowaniem lub pozbawianiem wartości,zakłócenie poczucia własnej tożsamości – wyraźny i trwale niestabilny obraz samego siebie lub własnego „ja”,impulsywność okazywana w co najmniej dwóch obszarach, stwarzająca potencjalne zagrożenie (np. nadmierne wydawanie pieniędzy, seks, nadużywanie substancji, lekkomyślna jazda, objadanie się),nawracające zachowania, gesty lub groźby samobójcze albo samookaleczenia,niestabilność reakcji emocjonalnych spowodowana zmiennością nastroju w zależności od warunków,przewlekłe poczucie pustki,niedostosowane zachowania, poczucie gniewu i trudności w panowaniu nad nim,związane z czynnikami stresowymi, przemijające wyobrażenia paranoidalne lub bardzo nasilone objawy diagnostyce pomocny bywa SCID-5-PD, czyli Ustrukturalizowany Wywiad Kliniczny do Badania Zaburzeń Osobowości DSM-5. Jest to zaktualizowana wersja z Osi II DSM-IV (SCID-II) przeznaczona do badania 10 zaburzeń on poprzedzony badaniem przesiewowym – Kwestionariuszem Osobowości SCID-5-SPQ. Wywiad rozpoczyna się od zebrania podstawowych informacji o badanym oraz pytań wstępnych o charakterze otwartym, pomocnych przy diagnozie zaburzeń osobowości z pogranicza. Dzięki odpowiedziom możliwe jest uzyskanie ogólnej charakterystyki osobowości badanego, jego zachowania i relacji z innymi pytaniach wstępnych zdawane są pytania oceniające kryteria objawowe dla każdego z 10 wyróżnionych w DSM-5 zaburzeń osobowości borderlineLeczenie odbywa się zwykle kilkutorowo. Stosuje się leczenie farmakologiczne (farmakoterapię) oraz oddziaływania psychologiczne. Jeżeli chodzi o leki, są to głównie środki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne oraz lit, który jest skuteczny w obniżeniu drażliwości czy gniewu [3].W zakresie oddziaływań psychologicznych skuteczne są zarówno terapia grupowa, jak i indywidualna psychoterapia. Pierwsza pozwala rozwijać w sobie uczucie przywiązania, druga, głównie dialektyczna terapia behawioralna uczy jak regulować emocje i jak radzić sobie ze stresem [3].Skuteczność terapii borderlineWskazana jest terapia długoterminowa, a zmiany zwykle następują, jednak poprawa nie przychodzi od razu. Bardzo dużo zależy od indywidualnej historii choroby pacjenta, jego motywacji i ewentualnych chorób współistniejących. Kluczowe jest również zaufanie do swojego terapeuty i borderlinePowikłaniami nieleczonego borderline są trudności w utrzymaniu właściwych relacji z małżonkiem, problemy w życiu prywatnym i różnimy się od siebie wieloma cechami (nie tylko w zakresie wyglądu zewnętrznego).Każdy ma prawo czasami być impulsywny czy mieć uczucie niepokoją cię twoje objawy lub zachowania kogoś bliskiego, zwłaszcza niestabilność emocjonalna, autoagresja, skontaktuj się ze Seligman i in., Psychopatologia, Zysk i S-ka, Poznań 2003.[2] Kryteria diagnostyczne DSM 5, American Psychiatric Association, 2013.[3] Grzywa A. (red.), Psychiatria, Czelej, Lublin także: ADHD u dzieci i dorosłych - objawy, przyczyny, terapiaRozdwojenie jaźni (osobowość wieloraka): przyczyny, objawy i leczenie nie mam zdiagnozowanego ale wolę uznać że mambo inaczej wyjdzie że jestem zwykłym debilem ludzie mówią mi że mam reakcje niewspółmierne do sytuacji ale właściwie co mnie obchodzą Czy ktoś bliski cierpi na zaburzenie osobowości typu borderline (BPD)? Jeśli tak, to już wiesz, że BPD dotyczy nie tylko osób z diagnozą – dotyczy wszystkich, którzy się nimi zajmują. Osoby cierpiące na BPD mają trudności z regulowaniem swoich emocji i zachowań, co może mieć poważne konsekwencje dla ich partnerów, członków rodziny i przyjaciół. Ale jest nadzieja, zarówno dla osoby z BPD, jak i dla ciebie. Chociaż nie możesz zmusić kogoś do leczenia BPD, ale możesz podjąć kroki w celu poprawy komunikacji, ustanowienia zdrowych granic i ustabilizowania relacji. Zatem jak żyć z osobą z cierpiącą na borderline? Co musisz wiedzieć o borderline Ludzie z zaburzeniami osobowości typu borderline ((ang. borderline personality disorder, BPD) mają zwykle duże trudności z relacjami, zwłaszcza z najbliższymi. Ich ciągłe wahania nastroju, wybuchy gniewu, przewlekłe obawy przed porzuceniem, i impulsywne i irracjonalne zachowania mogą stawiać bliskich w poczuciu bezradności, wytrąconych z równowagi. Partnerzy i członkowie rodzin osób cierpiących na BPD często opisują ten związek jako emocjonalną kolejkę górską bez końca – rollercoaster. Możesz mieć wrażenie, że jesteś na łasce objawów BPD ukochanej osoby, chyba że opuścisz związek lub osoba podejmie kroki, aby podjąć leczenie. Pamiętaj o tym, że masz więcej mocy niż myślisz. Możesz zmienić te relacje na lepsze! Książki psychologiczne warte przeczytania – Możesz zmienić relacje, zarządzając własnymi reakcjami, ustanawiając sztywne zasady i poprawiając komunikację między tobą a ukochaną osobą. Nie ma magicznego lekarstwa, ale dzięki odpowiedniemu leczeniu i wsparciu wielu ludzi z BPD relacje mogą stać się bardziej stabilne i satysfakcjonujące. W rzeczywistości pacjenci z największym wsparciem i stabilnością w domu wykazują tendencję do większej poprawy niż ci, których relacje są bardziej chaotyczne i niepewne. Niezależnie od tego, czy jesteś partnerem, rodzicem, dzieckiem, rodzeństwem, przyjacielem czy inną bliską osobą z BPD, możesz poprawić zarówno relację, jak i własną jakość życia, nawet jeśli osoba z borderline nie jest gotowa przyznać się do problemu lub podjąć się leczenia. Im więcej wiesz tym więcej możesz Jeśli twoja ukochana ma zaburzenie osobowości granicznej, ważne jest, aby rozpoznać, że cierpi. Niszczące i szkodliwe zachowania są reakcją na głęboki emocjonalny ból. Innymi słowy, nie chodzi o ciebie. Kiedy twoja ukochana robi lub mówi coś krzywdzącego dla ciebie, zrozum, że zachowanie jest motywowane pragnieniem powstrzymania bólu, którego doświadczają; rzadko jest to celowe. Poznanie BPD nie rozwiąże automatycznie problemów z relacjami, ale pomoże ci zrozumieć, z czym masz do czynienia i radzić sobie z trudnościami w bardziej konstruktywny sposób. Rozpoznawanie oznak i objawów borderline (BPD) Rozpoznanie oznak i objawów zaburzeń osobowości typu borderline nie zawsze jest łatwe. BPD rzadko jest diagnozowany samodzielnie, ale często w połączeniu z współwystępującymi zaburzeniami, takimi jak depresja, zaburzenie dwubiegunowe, lęk, zaburzenie jedzenia lub nadużywanie substancji. Członek rodziny lub ukochana osoba z BPD może być bardzo wrażliwa, więc drobne rzeczy często wywołują intensywne reakcje. Po zdenerwowaniu ludzie z pogranicza często nie są w stanie dobrze myśleć ani się uspokajać w zdrowy sposób. Mogą mówić krzywdzące rzeczy lub działać w niebezpieczny lub niewłaściwy sposób. Ta zmienność emocjonalna może powodować zamieszanie w ich relacjach i stresie dla członków rodziny, partnerów i przyjaciół. Wiele osób pozostających w bliskim związku z kimś, kto cierpi na BPD często wie, że coś jest nie tak, ale nie ma pojęcia, co to jest lub czy nawet nie zdaje sobie sprawy, że istnieje coś takiego jak borderline. Poznanie diagnozy zaburzeń osobowości typu borderline może być źródłem zarówno ulgi, jak i nadziei. Czy twoja ukochana ma zaburzenie osobowości granicznej? W twoim związku: Czy czujesz, że musisz chodzić na palcach wokół swojej ukochanej osoby , kontrolując każdą małą rzecz, którą mówisz lub robisz ze strachu przed ich zdenerwowaniem? Czy często ukrywasz to, co myślisz lub czujesz, aby uniknąć walk i zranionych uczuć? Czy twoja ukochana osoba zmienia się niemal natychmiast między skrajnościami emocjonalnymi (np. uspokojenie w jednej chwili, szaleństwo w następnej, a potem nagle przygnębienie?) Czy te gwałtowne wahania nastroju są nieprzewidywalne i pozornie irracjonalne? Czy twoja ukochana ma tendencję do patrzenia na ciebie jako na osoby dobre czy złe, bez żadnego środka? Na przykład, jesteś „doskonały” i jedyny, na kogo mogą liczyć, albo jesteś „samolubny” i „nieczuły” i nigdy ich naprawdę nie kochałeś. Czy czujesz, że nie możesz wygrać: że wszystko, co powiesz lub zrobisz, zostanie przekręcone i użyte przeciwko tobie? Czy czujesz się tak, jakby oczekiwania Twojej ukochanej osoby stale się zmieniały, więc nigdy nie wiesz, jak zachować spokój? Czy wszystko zawsze jest twoją winą? Czy czujesz się stale krytykowany i obwiniany za rzeczy, które nawet nie mają sensu? Czy osoba oskarża cię o robienie i mówienie rzeczy, których nigdy nie robiłeś? Czy czujesz się niezrozumiany, gdy próbujesz wyjaśnić lub uspokoić partnera? Czy czujesz się zmanipulowany strachem, poczuciem winy lub skandalicznym zachowaniem? Czy twoja ukochana robi groźby, wpada w gwałtowne wściekłości, robi dramatyczne deklaracje lub robi niebezpieczne rzeczy, gdy myśli, że jesteś nieszczęśliwy lub możesz odejść? Jeśli odpowiesz „tak” na większość tych pytań, twój partner lub członek rodziny może mieć zaburzenie osobowości granicznej. Aby pomóc komuś z BPD, najpierw zadbaj o siebie Kiedy członek rodziny lub partner ma zaburzenie osobowości granicznej, zbyt łatwo jest łapać się na heroicznych wysiłkach, aby zadowolić i uspokoić go. Możesz odkryć, że tracisz większość swojej energii na osobę z BPD kosztem własnych potrzeb emocjonalnych. Ale to przepis na niechęć, depresję, wypalenie, a nawet chorobę fizyczną. Nie możesz komuś pomóc ani cieszyć się zrównoważonymi, satysfakcjonującymi relacjami, kiedy jesteś zaniepokojony stresem. Unikaj pokusy izolacji. Spraw, aby priorytetem było pozostawanie w kontakcie z rodziną i przyjaciółmi, którzy sprawiają, że czujesz się dobrze. Potrzebujesz wsparcia ze strony ludzi, którzy będą cię słuchać, sprawią, że poczujesz się bezpiecznie i przyjmiesz pomoc w razie potrzeby. Miej ochotę do życia! Pozwól sobie na życie poza relacją z osobą z BPD. To nie jest egoistyczne gospodarować czas dla siebie, aby się zrelaksować i dobrze się bawić. W rzeczywistości, kiedy powrócisz do relacji BPD, obie strony na tym skorzystają. Dołącz do grupy wsparcia dla członków rodziny BPD. Spotkanie z innymi, którzy rozumieją, przez co przechodzisz, może być bardzo trudne. Jeśli nie możesz znaleźć osobistej grupy wsparcia w swojej okolicy, możesz rozważyć dołączenie do społeczności BPD online. Nie zaniedbuj swojego zdrowia fizycznego. Zdrowe odżywianie, ćwiczenia i jakość snu mogą łatwo spaść, gdy złapiesz się na dramacie jaki przechodzi wasz związek lub relacje. Spróbuj uniknąć tej pułapki. Kiedy jesteś zdrowy i wypoczęty, lepiej radzisz sobie ze stresem i kontrolujesz własne emocje i zachowania. Naucz się radzić sobie ze stresem. Stawanie się niespokojnym lub zdenerwowanym w odpowiedzi na problematyczne zachowanie tylko zwiększy gniew lub pobudzenie ukochanej osoby. Naucz się łagodzić stres, kiedy to się dzieje, i zachować spokój i zrelaksować się, gdy ciśnienie rośnie. Pamiętaj o trzech ważnych zasadach Wielu przyjaciół lub członków rodziny często ma poczucie winy i obwinia się za destrukcyjne zachowanie osoby z pogranicza. Możesz zakwestionować to, co zrobiłeś, aby osoba była tak wściekła, czujesz się odpowiedzialny za jakiekolwiek niepowodzenie lub nawrót w leczeniu. Ale ważne jest, aby pamiętać, że nie jesteś odpowiedzialny za inną osobę. Osoba z BPD jest odpowiedzialna za własne działania i zachowania. PAMIĘTAJ O ZASADACH Nie spowodowałem tego. Nie mogę tego wyleczyć . Nie mogę tego kontrolować . Komunikowanie się z kimś, kto ma BPD Komunikacja jest kluczowym elementem każdego związku, ale komunikowanie się z osobą z pogranicza może być szczególnie trudne. Ludzie w bliskim związku z osobą dorosłą z pogranicza często porównują rozmowę z ukochaną osobą do kłótni z małym dzieckiem. Osoby cierpiące na BPD mają problemy z odczytaniem języka ciała lub zrozumieniem niewerbalnej treści rozmowy. Mogą mówić rzeczy, które są okrutne, niesprawiedliwe lub irracjonalne. Ich strach przed porzuceniem może sprawić, że zareagują zbyt ostro, a ich agresja może skutkować impulsywnymi napadami wściekłości, obelgami, a nawet przemocą. Problemem osób cierpiących na BPD jest to, że zaburzenie zakłóca zarówno wiadomości, które słyszą, jak i te, które próbują wyrazić. Ekspert BPD, Randi Kreger, porównuje to do „posiadania„ dysleksji słuchowej ”, w której słyszą słowa jakby „pozbawione kontekstu”. Słuchanie ukochanej osoby i uznanie jej uczuć jest jednym z najlepszych sposobów, aby pomóc komuś z BPD uspokoić się. Kiedy doceniasz, jak osoba z pogranicza słyszy i dostosowuje sposób komunikowania się z nią, możesz pomóc rozproszyć ataki oraz zbudować silniejszy, bliższy związek. Książki o ludzkiej psychice pomogą nam go odnaleźć. Czas zrozumieć i spróbować okiełznać odczucia i emocje targające duszą. Czytaj również – – Książki o ludzkiej psychice – podróż w głąb siebie. Wskazówki dotyczące komunikacji Ważne jest, aby rozpoznać, kiedy można bezpiecznie rozpocząć rozmowę. Jeśli twoja ukochana szaleje, obraża słownie lub stwarza groźby fizyczne, nie jest to czas na rozmowy. Lepiej spokojnie odłożyć rozmowę, mówiąc coś w stylu: „Porozmawiajmy później, gdy oboje będziemy spokojni. Chcę poświęcić ci całą moją uwagę, ale to jest dla mnie zbyt trudne. ” Słuchaj aktywnie i bądź sympatyczny. Unikaj takich czynników, jak telewizor, komputer lub telefon komórkowy. Odłóż na bok swój osąd, powstrzymaj się od obwiniania i krytykowania oraz okazuj zainteresowanie tym, co się mówi, od czasu do czasu kiwając głową lub robiąc małe słowne komentarze, takie jak „tak”. Nie musisz zgadzać się z tym, co mówi osoba wyjaśnij, że słuchasz i współczujesz. Skup się na emocjach, a nie słowach. Ludzie z BPD potrzebująyche twoja ukochana osoba próbuje komunikować. Postaraj się, aby osoba z BPD była usłyszana. Nie wskazuj, jak uważasz, że się mylą, spróbuj wygrać argument lub unieważnić swoje uczucia, nawet jeśli to, co mówią, jest całkowicie irracjonalne. Staraj się zachować spokój, nawet jeśli osoba z BPD działa. Unikaj defensywy w obliczu oskarżeń i krytyki, bez względu na to, jak niesprawiedliwe one są. Obrona siebie sprawi, że twoja ukochana osoba będzie bardziej agresywna. Odejdź, jeśli chcesz dać sobie czas i przestrzeń, aby się uspokoić. Staraj się rozpraszać ukochaną osobę, gdy wzmagają się emocje. Wszystko, co przyciąga uwagę ukochanej osoby, może zadziałać, ale rozproszenie uwagi jest najbardziej skuteczne, gdy aktywność jest również kojąca. Spróbuj ćwiczyć, słuchać muzyki, pielęgnować zwierzaka, malować, uprawiać ogród lub wykonywać prace domowe. Mów o rzeczach innych niż zaburzenie. Ty i życie waszego bliskiego nie definiuje wyłącznie zaburzenie, więc poświęćcie czas na zbadanie i omówienie innych zainteresowań. Dyskusje na temat lekkich tematów mogą pomóc rozproszyć konflikt między tobą i zachęcić ukochaną osobę do odkrycia nowych zainteresowań lub powrotu do starych zainteresowań. Nie ignoruj ​​autodestrukcyjnych zachowań i samobójczych zagrożeń Ustalanie zdrowych granic z ukochaną osobą Jednym z najbardziej skutecznych sposobów pomocy ukochanej osobie z BPD w uzyskaniu kontroli nad swoim zachowaniem jest ustanowienie i egzekwowanie zdrowych granic. Ustalenie limitów może pomóc ukochanej osobie lepiej radzić sobie z wymaganiami świata zewnętrznego. Ustalenie granic w związku może zastąpić chaos i niestabilność twojej obecnej sytuacji ważnym poczuciem struktury i zapewnić ci więcej możliwości wyboru sposobu reagowania w obliczu negatywnych zachowań. Kiedy obie strony będą szanować granice, będziesz w stanie budować między sobą poczucie zaufania i szacunku, które są kluczowymi składnikami każdego znaczącego związku. Jednak ustalanie granic nie jest magiczną receptą na poprawę relacji dla związku. W rzeczywistości rzeczy mogą się początkowo pogorszyć, zanim staną się lepsze. Osoba z BPD obawia się odrzucenia i jest wrażliwa na postrzeganie. Oznacza to, że jeśli nigdy wcześniej nie ustaliłeś granic swojego związku, twoja ukochana osoba prawdopodobnie źle zareaguje, gdy zaczniesz te granice stawiać. Jeśli cofniesz się w obliczu wściekłości lub nadużyć swojej ukochanej osoby, tylko wzmocnisz ich negatywne zachowanie i cykl będzie kontynuowany. Ale pozostawanie w zgodzie z twoimi decyzjami może wzmocnić Twoją pozycję, przynieść korzyść ukochanej osobie i ostatecznie zmienić twoje relacje. Jak ustawić i wzmocnić zdrowe granice Porozmawiaj ze swoją ukochaną osobą o granicach w czasie, gdy oboje jesteście spokojni, a nie pod wpływem kłótni. Zdecyduj, jakie zachowanie będziesz tolerować a jakie nie i wyjaśnij te oczekiwania. Na przykład, możesz powiedzieć swojej ukochanej osobie: „Jeśli nie możesz ze mną rozmawiać bez podnoszenia głosu na mnie, będę wychodził”. Co warto robić… Uspokój osobę z BPD przy ustalaniu limitów. Powiedz coś w stylu: „Kocham cię i chcę, żeby nasz związek działał, ale nie radzę sobie ze stresem spowodowanym przez twoje zachowanie. Chcę, żebyś dokonał tej zmiany dla mnie. ” Upewnij się, że wszyscy w rodzinie zgadzają się co do granic – i jak egzekwować konsekwencje, jeśli zostaną zignorowani. Pomyśl o ustawieniu granic jako procesu, a nie pojedynczego zdarzenia. Zamiast uderzać ukochaną osobę długą listą granic naraz, wprowadzaj ją stopniowo, pojedynczo. Nie należy… Tworzyć groźby i ultimatum, których nie możesz wykonać. Podobnie jak ludzka natura, twoja ukochana osoba nieuchronnie przetestuje ustanowione granice. Jeśli ustąpisz i nie wymusisz konsekwencji, twoja ukochana osoba będzie wiedziała, że ​​granica jest bez znaczenia, a negatywne zachowanie będzie kontynuowane. Ultimatum są ostatnią deską ratunku (i musisz być przygotowany do kontynuowania). Tolerować obraźliwych zachowań. Nikt nie powinien znosić obelg słownych ani przemocy fizycznej. Tylko dlatego, że zachowanie twojej ukochanej osoby jest wynikiem zaburzenia osobowości, nie powoduje to, że zachowanie jest mniej realne lub mniej szkodliwe dla ciebie lub innych członków rodziny. Nie chroń osoby z BPD, przed konsekwencjami swoich działań. Jeśli twoja ukochana osoba nie respektuje twoich granic i nadal sprawia, że ​​czujesz się niebezpiecznie, być może będziesz musiał odejść. Nie oznacza to, że jej nie kochasz, ale Twoja troska o siebie powinna zawsze mieć priorytet. Wspieranie leczenia BPD ukochanej osoby Zaburzenie osobowości Borderline jest wysoce uleczalne, jednak często osoby cierpiące na BPD unikają leczenia lub zaprzeczają, że mają problem. Nawet jeśli tak jest w przypadku bliskiej osoby, nadal możesz oferować wsparcie, poprawiać komunikację i wyznaczać granice, jednocześnie zachęcając swojego przyjaciela lub członka rodziny do poszukiwania profesjonalnej pomocy. Chociaż opcje leczenia są ograniczone, poradnictwo wykwalifikowanego terapeuty może mieć ogromny wpływ na powrót do zdrowia bliskiej osoby. Terapie BPD, takie jak dialektyczna terapia behawioralna (DBT) i terapia skoncentrowana na schemacie, mogą pomóc ukochanej osobie pracować nad problemami związanymi z relacjami i zaufaniem oraz odkrywać nowe techniki radzenia sobie, ucząc się, jak uspokoić burzę emocjonalną i zdrowo się uspokoić. Jak wspierać leczenie Jeśli twoja ukochana osoba nie uzna, że ​​ma problem z BPD, możesz rozważyć terapię małżeńską, gdzie nacisk kładzie się na związek i promowanie lepszej komunikacji, a nie na zaburzeniach bliskiej osoby. Twój partner może łatwiej zgodzić się na to i ostatecznie rozważyć podjęcie terapii BPD w przyszłości. Zachęcaj ukochaną osobę do odkrywania zdrowych sposobów radzenia sobie ze stresem i emocjami poprzez praktykowanie uważności, stosowanie technik relaksacyjnych, takich jak joga, głębokie oddychanie, medytacja lub stymulacja sensoryczna w celu złagodzenia stresu w danym momencie. Możesz uczestniczyć w którejkolwiek z tych terapii z ukochaną osobą, co może wzmocnić twoją więź i może zachęcić ich do kontynuowania innych sposobów leczenia. Rozwijając umiejętność tolerowania cierpienia, twoja ukochana osoba może nauczyć się naciskać pauzę, gdy chęć do działania lub zachowywania się impulsywnie. Wspierając zdrowie bliskiej osoby, ważne jest, aby być cierpliwym i wyznaczać realistyczne cele. Zmiana może i zdarza się, ale podobnie jak w przypadku odwracania jakiegokolwiek wzorca zachowania, wymaga czasu. Podejmuj drobne kroki, zamiast dążyć do wielkich, nieosiągalnych celów, które stawiają ciebie i twoją ukochaną osobę na porażkę i zniechęcenie. Poprzez obniżanie oczekiwań i ustalanie małych celów, które mają być osiągane krok po kroku, ty i twoja ukochana osoba ma większą szansę na sukces. Wspieranie odzyskiwania bliskiej osoby może być zarówno niezwykle trudne, jak i satysfakcjonujące. Musisz dbać o siebie, ale proces ten może pomóc ci rozwijać się jako jednostka i wzmacniać relacje między tobą. Post Views: 1 051
Na efekty ich stosowania trzeba poczekać zazwyczaj kilka tygodni. Jako uzupełnienie leczenia farmakologicznego specjaliści zalecają psychoterapię, która pomaga pacjentom odkryć przyczyny depresji, radzić sobie z negatywnymi przekonaniami na temat siebie i świata oraz podnieść poziom odporności psychicznej. Osoby bliskie często nie
Autor B jak BORDERLINE Deleted_User User deleted! Postów: 0 NowyMiejscowo¶ć: nowhere Pomógł: 0 Data rejestracji: Dodane dnia 20-03-2015 23:47 Zdrada często jest tym co pozwala otworzyć wówczas do ¶wiadomo¶ci z kim żyjemy , z kim nieraz wiele lat byli¶my i na co się godzili¶my. Jest tego miodu sporo alkoholizm,hazard ,przemoc,narkotyki,choroby psychiczne, DDA,DDD .Jest również borderline. W wielu historiach przejawiaj± się opowie¶ci ,czasem małe wzmianki, które daj± pewien obraz. Obraz osoby na przemian kochaj±cej jak nigdy i za chwilę nienawidz±cej. Oto zaburzony ,niszcz±cy siebie i swoich bliskich. Z jednej strony sam nieszczę¶liwy ze swoimi my¶lami , ale też przynosz±cy o zgrozo nie¶wiadomie udrękę innym. Najprostsz± definicję borderline można znależć w wikipedii. "Osobowo¶ć chwiejna emocjonalnie typu borderline (pograniczne zaburzenie osobowo¶ci , osobowo¶ć borderline,BPD) - typ osobowo¶ci charakteryzuj±cy się wahaniami nastroju, napadami intensywnego gniewu , niestabilnym obrazem siebie , niestabilnymi i naznaczonymi silnymi emocjami zwi±zkami interpersonalnymi , silnym lękiem przed odrzuceniem i gor±czkowymi wysiłkami maj±cymi na celu uniknięcie odrzucenia, działaniami autodestrukcyjnymi oraz chronicznym uczuciem pustki (braku sensu życia). Zapadalno¶ć na osobowo¶ć borderline wynosi 1 - 2 %.Zaburzenie wymaga wielokierunkowego leczenia, psychoterapii , a niekiedy też hospitalizacji." Zapewniam , że jest to jedno z najprostszych wyja¶nień , a i tak pewnie dla większo¶ci zjadaczy chleba nie mówi większo¶ci stron psychiatrycznych i psychologicznych definicje s± wprost kosmiczne. Postaram się na bież±co omówić temat , bo samemu zajęło mi to sporo czasu , wysiłku, a życie z żon± borderk± przyniosło niechciane do¶wiadczenia. Sama osobowo¶ć borderline ma też wiele wspólnego z hienizmem, który postarał się przybliżyć w swoim po¶cie czym motto zaburzenia brzmi "Nienawidzę Cię - nie opuszczaj mnie" . Jedn± z bardziej zrozumiałych publikacji jest ksi±żka Paul`a T. Masona i Randi Kreger "Borderline. Jak żyć z osob± o skrajnych emocjach".Wbrew tytułowi nikogo nie zachęcam do tkwienia w nieszczę¶liwym zwi±zku , ale też nie odbieram nadziei tym , którzy tego chc±.Będę również wspomagał się innymi żródłami. Sam mam nadzieję ,że komu¶ w ten sposób pomogę. Zapraszam też do pytań i dzielenia się waszymi do¶wiadczeniami. Post doklejony: Bardzo trafnym okre¶leniem jest życie na hu¶ 75% borderów to kobiety łatwiej mi będzie pisać się zło¶ci , w jednej chwili jest wesoła ,żeby za moment wpa¶ć w apatię. Często my¶limy o takiej osobie, że to cechy charakteru decyduj± o tym , że jest histeryczna, egoistyczna i chimeryczna. Tymczasem borderline to poważna choroba psychiczna , a nieleczona może doprowadzić do samobójstwa. W życiu chorych na borderline nie ma nic koszmar nie tylko dla osoby dotkniętej zaburzeniem osobowo¶ci. Dlatego często zmieniaj± partnerów i grono przyjaciół. Je¶li zdobęd± stanowisko szefa, to szybko staja się zmor± jednak osi±gaj± sukces zawodowy, bo zapalaj± się do projektów, żeby za chwilę je porzucić, najczę¶ciej z wyolbrzymionych tym bywaj± inteligentni, twórczy, a nawet wchodz± w konflikt z otoczeniem, nierzadko potrafi± sensownie argumentować swoja postawę. Problemy wynikaj± z tego , że s± niezrównoważone emocjonalnie, miewaj± częste zmiany nastroju, szybko się irytuj± i wpadaj± w lęki , maj± nieadekwatne do sytuacji i niekontrolowane wybuchy gniewu. Objawy choroby zwykle ustępuj± po kilku godzinach, ale też wci±ż powstaj±. Poza tym maja problemy z tożsamo¶ci±, co wyraża się niestabilnym obrazem samego siebie - raz im się wydaje, że s± wspaniali, żeby za chwilę my¶leć o sobie jak o osobach nic niewartych. Większo¶ć miewa też impulsywne zachowania autodestrukcyjne, które mog± się objawiać w bardzo różny sposób, np. kleptomani±,trwonieniem pieniędzy, brawurowa jazd± samochodem,nadużywaniem alkoholu czy narkotyków, a także obżarstwem, a z drugiej strony głodzeniem się. Bywa , że maja skrajnie impulsywne podej¶cie do własnej seksualno¶ci , decyduj± się na ryzykowne zachowania z wieloma partnerami, a inni unikaj± seksu. Zdarza się też , że wi±ż± sie z agresywnymi partnerami, albo prowokuj± agresję . W zwi±zkach osób cierpi±cych na pograniczne zaburzenia osobowo¶ci, przemoc występuje bardzo często. Bywa , że osoba jest na przemian sprawc± i ofiar± przemocy psychicznej, fizycznej lub seksualnej. Przy tym nieustannie towarzyszy jej poczucie wewnętrznej pustki, lęk przed opuszczeniem. Dlatego często sami prowokuj± odrzucenie , bo oczekiwanie na tę chwilę staje się nie do wytrzymania albo opuszczaj± bliskie osoby , bo w ich przekonaniu tylko uprzedzili ruch. I wci±ż chc± z tym skończyć , więc samookaleczenia i próby samobójcze s± im dobrze znane. Zaczerpnięte z Edytowane przez dnia 21-03-2015 00:47 Autor W¶cibski Go¶ć Nadistota Postów: Bardzo dużo Data rejestracji: Od zawsze Dodane dnia 05-08-2022 01:45 Reklama Góra Autor RE: B jak BORDERLINE Marta74 Użytkownik Postów: 192 UzależnionyPomógł: 1 Data rejestracji: Dodane dnia 21-03-2015 09:35 Kochanka mojego męża prezentowała tego typu zachowania i wypowiedzi... ale na pewno wiem o Niej za mało, żeby wypowiadać się z cał± stanowczo¶ci±... Kilka cytatów z tego artykułu: Podstawowy problem osób borderline ujawnia się w relacjach z ludĽmi. Zmagaj± się ze sprzecznymi lękami - przed całkowitym pochłonięciem przez drug± osobę i przed całkowitym odrzuceniem. Wszyscy to przeżywamy, ale znajdujemy jaki¶ optymalny dystans w relacjach. Tak jak z ustawianiem ostro¶ci przed zrobieniem zdjęcia - tak jest trochę za blisko, tak trochę za daleko, a teraz jest dobrze. Osoba o strukturze borderline tego nie umie i rzuca się po ekstremach. Gdy się do kogo¶ zbliży, to chce się z nim zł±czyć, zlać. Wtedy budzi się potworny lęk przed pochłonięciem, więc się oddala. A gdy już się wycofa - lub druga osoba się oddali - to czuje się porzucona, w czarnej dziurze samotno¶ci. Podobne emocje targaj± dwuletnim dzieckiem - chce być blisko mamy, ale jednocze¶nie pragnie wolno¶ci, bo wła¶nie nauczyło się chodzić. Kiedy dziecko ogarniaj± te dwa pragnienia równocze¶nie, rzuca się na ziemię i ma atak zło¶ci. Wszyscy mamy w sobie wszystko. Aspekty psychotyczne, neurotyczne i mechanizmy borderline. Na przykład czasem jeste¶my tak podejrzliwi, że to wygl±da prawie jak psychoza. Problem pojawia się, gdy kto¶ ma konstrukcję usztywnion± i korzysta głównie z jednego mechanizmu. Taka osoba ani nie jest chora, ani zdrowa. Żyje na granicy. Borderline oscyluje między idealizacj± i dewaluacj± drugiej osoby. St±d te opowie¶ci terapeutów o wbijaniu zębów w futrynę. Jednego dnia pacjent chce zamieszkać w gabinecie, przykleić się. "Pani jest najlepsz± terapeutk± w całej Warszawie, nikt nie potrafi mnie tak zrozumieć". Następn± sesję zaczyna od stwierdzenia: "Pani jest beznadziejna, zrywam tę idiotyczn± terapię". Trwa to naprzemiennie przez wiele miesięcy. Wła¶ciwie nie wiesz, kto przyjedzie na następn± sesję. Te osoby często same nie wiedz±, kto się z nich wyłoni. "Wieczorem próbuję zgadn±ć, kto rano wstanie z mojego własnego łóżka" - mówi taka osoba. Nie wiedz±, kim s±? Żyj± na ziemi niczyjej. Różne fragmenty ich osobowo¶ci s± trzymane w oddzielnych szufladach wysuwanych do¶ć przypadkowo. Osoba borderline może mieć kilka różnych obrazów siebie - jednego dnia jest homoseksualna, drugiego heteroseksualna. Jednego dnia wierzy w Chrystusa, drugiego w Mahometa, a trzeciego w Sai Babę. Ale nie chodzi tutaj o neurotyczn± zmienno¶ć, któr± każdy czasem w sobie znajdzie, tylko o stan permanentny. Pacjent neurotyk powie: "Mam problem ze sob±". Czuje, że co¶ złego dzieje się na jego własnym terenie, swoje konflikty przeżywa wewnętrznie. Osoba borderline przychodzi i mówi: "Mam problem z matk±, to ona jest winna", "Moja żona jest straszna, proszę co¶ zrobić", "¦wiat jest okropny". Czę¶ciej trafiaj± na terapię kobiety borderline. Maj± 35 lat, nie zbudowały zwi±zku i martwi± się, że zaraz będzie na wszystko za póĽno. Na przykład na dziecko. Mężczyzna uważa, że ma czas. Osoba borderline nie jest w stanie pomie¶cić w sobie złożonych emocji. A to wła¶nie one mebluj± nasz ¶wiat wewnętrzny. Na przykład poczucie winy - nieprzyjemne, a jednak ważne i rozwijaj±ce. Borderline doprowadzi raczej do tego, że to on będzie się czuł skrzywdzony przez osobę, wobec której mógłby czuć się winny. Takie osoby często wywołuj± chaos wokół siebie i niesłychany nadmiar emocji. Co¶ się przynajmniej dzieje. Niektórym to odpowiada. Osoby borderline potrafi± uchodzić za ekscentryczne i atrakcyjne. Zwłaszcza kobiety. "Ach, ona jest taka zmienna!". "Ależ to fascynuj±ca osobowo¶ć". Jak Glenn Close w "Fatalnym zauroczeniu": numerek w windzie, tańczenie salsy, bieganie po parku. Mówi się czasem o zestawie narcystyczny mężczyzna i kobieta borderline. Bo ona raz się zbliża, raz oddala, on j± musi nieustannie zdobywać i wreszcie ma wyzwanie godne siebie. Potem opowiada: "Przez miesi±c było nam cudownie, ale nagle się wyprowadziła, na miesi±c wróciła, znów się wyprowadziła, i tak to trwało przez rok. Czuję się rozbity i zmaltretowany, ale to było fascynuj±ce". No i fajnie. Ma, czego chciał Nie można w kółko powtarzać numerków w windzie i tańczyć salsy, bo jednak kiedy¶ przychodzi realne życie. I s± w nim trudniejsze chwile. Spróbuj przyj¶ć do osoby borderline, żeby cię wsparła w gorszym momencie. W fazie zalotów liczy się powierzchowny wystrój, barwa piór, każda strona trochę udaje, żeby pokazać się lepsz±. Osoba borderline często ogranicza swoje zwi±zki do tej fazy. Zlewa się, zako****e, idealizuje partnera i oczywi¶cie również siebie, bo przecież s± jedno¶ci±. Ja jestem fantastyczny, ty jeste¶ fantastyczna i nie wychodzimy z łóżka. A potem przy pierwszych kłopotach ucieka.¦wiat nie jest czarno-biały... ... chociaż chwilami tak się nam wydaje. Jest kolorowy!!! Autor RE: B jak BORDERLINE Deleted_User User deleted! Postów: 0 NowyMiejscowo¶ć: nowhere Pomógł: 0 Data rejestracji: Dodane dnia 21-03-2015 13:43 Wpa¶ć w pułapkę życia z borderem jest bardzo łatwo. Na pocz±tku takiego zwi±zku wszystko wydaje się być w porz±dku, nawet jak z bajki. To faza gdy jeste¶ tym najlepszym, najpiękniejszym, najm±drzejszym , najbardziej potrzebnym i kochanym. PóĽniej idylla się kończy i nie zauważasz przyczyn, zaczynasz ulegać systemowi zaburzenia. Nieraz do końca życia nie jeste¶ w stanie zrozumieć co jest nie tak, a obarczony win± przez bordera nie jeste¶ w stanie wyj¶ć z poczucia własnej winy. Uznajesz , że tak jest "normalnie".Tak wygl±da typowe współuzależnienie. Pomocnym, aby zrozumieć jak bardzo wpływa na Ciebie postępowanie osoby dotkniętej borderline, będzie parę pytań. ludzie będ±cy w zdrowych, udanych zwi±zkach nie rozumiej±, jak możesz wci±ż znosić zachowanie partnera? 2 Czy unikasz kontaktu z tymi osobami? czujesz , że powiniene¶ ukrywać przed innymi niektóre zachowania swojego partnera? zdradziłe¶ kogo¶ lub kłamałe¶ , aby chronić partnera albo wasz zwi±zek? czujesz się izolowany? my¶l o spędzaniu czasu z partnerem wywołuje nieprzyjemne doznania fizyczne? dręcz± Cię jakie¶ inne dolegliwo¶ci, u których podłoża może tkwić stres? partner kiedykolwiek okazywał swoj± zło¶ć, próbuj±c nastręczyć Ci prawnych, społecznych lub finansowych trudno¶ci? zdarzyło się to więcej niż raz? możesz mieć depresję? Do objawów depresji klinicznej należ±: -mniejsze zainteresowanie codziennymi zajęciami, -czerpanie mniejszej satysfakcji z życia, -problemy ze snem, - poczucie bezwarto¶ciowo¶ci, -odczuwanie ci±głego zmęczenia, -problemy z koncentracj±. my¶lałe¶ o samobójstwie? Czy uważasz, że Twoim przyjaciołom i najbliższym byłoby najlepiej bez Ciebie? (Je¶li tak powiniene¶ się niezwłocznie zgłosić po pomoc). ze względu na zwi±zek z osob± dotknięt± borderline postępowałe¶ niezgodnie ze swoimi podstawowymi warto¶ciami i przekonaniami? Czy nie możesz dłużej bronić tego w co wierzysz? martwisz się, jak zachowanie partnera wpłynie na dzieci? kiedykolwiek musiałe¶ interweniować, by zapobiec maltretowaniu? Ty albo partner kiedykolwiek narazili¶cie kogo¶ na fizyczne niebezpieczeństwo lub stworzyli¶cie sytuację, w której mogło się ono pojawić lub było prawdopodobne? podejmujesz decyzje, kieruj±c się lękiem, poczuciem obowi±zku lub winy? w Twojej relacji z partnerem władza i kontrola s± ważniejsze niż życzliwo¶ć i troska? Im więcej odpowiedzi na tak, tym problem jest poważniejszy. Pora zej¶ć z hu¶tawki emocjonalnej i zapanować nad swoim życiem. Na podstawie "Borderline. Jak żyć z osob± o skrajnych emocjach" U mnie wyszło 17 razy tak. "Rewelacja"! Autor RE: B jak BORDERLINE Yorik Moderator Postów: 3958 RedaktorMiejscowo¶ć: W-fka Pomógł: 15 Data rejestracji: Dodane dnia 26-03-2015 20:28 Czyli ta osobowo¶ć jest sprzeżona z płci±; z chromosomem X się przenosi; My¶lę, że u każdej co¶ znajdziemy, zwłaszcza w chwilach niestabilno¶ci emocjonalnej; pavulon powinien być bez recepty To Emocje s± najlepszym paliwem Życia, ¬le ukierunkowane staj± się Broni± Masowego Rażenia Autor RE: B jak BORDERLINE Deleted_User User deleted! Postów: 0 NowyMiejscowo¶ć: nowhere Pomógł: 0 Data rejestracji: Dodane dnia 26-03-2015 20:53 Chociaż Ty Yorik mnie rozbawiłe¶ w tym tygodniu. Chwila niestabilno¶ci emocjonalnej, a wypełnione niestabilno¶ci± to niemała różnica. Z tym chromosomem, strzeliłe¶ ? Ja wiem o nieprawidłowym działaniu ciała migdałowatego. Napiszę póĽniej co¶ więcej bo muszę pobiegać po lekarzach - nieplanowany zawał. Ciekawe, że żadnego tunelu nie było. Autor RE: B jak BORDERLINE Deleted_User User deleted! Postów: 0 NowyMiejscowo¶ć: nowhere Pomógł: 0 Data rejestracji: Dodane dnia 26-03-2015 21:52 Apologises - zdrowia życzę .This user has been deleted! Autor RE: B jak BORDERLINE Yorik Moderator Postów: 3958 RedaktorMiejscowo¶ć: W-fka Pomógł: 15 Data rejestracji: Dodane dnia 26-03-2015 22:01 Żartowałem, bo tak wygl±da, ale tak nie jest. Moim zdaniem płeć (trochę jednak inaczej funkcjonuj±ce ciało migdałowate i hipokamp) jako¶ tylko wykazuje większ± podatno¶ć na czynniki, nie sprzężone, ani nawet nie zwiazane z płci±; To Emocje s± najlepszym paliwem Życia, ¬le ukierunkowane staj± się Broni± Masowego Rażenia
\n związek z osobą borderline forum
Posty: 1442. Re: Związek z osobą niewierzącą. Stanowisko Kościoła Bożego wskazuje, jak sam zauważyłeś w tych fragmentach Pisma Świętego, że wspólne życie osób o różnych przekonaniach religijnych lub z niewierzącym jest możliwe i nie musi być grzeszne. Ważna jest wierność i miłość.
Borderline, czyli ,,stabilna niestabilność'', to zaburzenie osobowości polegające na trudności w określenie samego siebie, uporządkowaniu własnego życia i relacjach społecznych. Borderline to osobowość złożona, trudna do rozpoznania, ale poddająca się terapii. Dowiedz się, jak rozpoznać osobowość z pogranicza, czyli borderline. Borderline (borderline personality disorder- BPD) określana jest również jako osobowość z pogranicza czy pograniczne zaburzenie osobowości. To zaburzenie osobowości o złożonym zespole objawów, które sprawiają, że człowiek dotknięty borderline czuje się nieszczęśliwy i niezrozumiany, a osoby z najbliższego otoczenia odczuwają frustrację i wyrzuty treści: Jak rozpoznać borderline? Jakie są przyczyny borderline? Jak leczyć borderline? Powszechną cechą osób z borderline jest huśtawka emocjonalna. W krótkim czasie, bez wyraźnego powodu, mogą oni cieszyć się, zdenerwować, zasmucić czy przeżywać inne, skrajne emocje. Osoby z borderline balansują nad przepaścią emocjonalną, a osoby z nimi przebywające starają się za wszelką cenę unikać sytuacji, w których mogliby sprowokować wybuchy skrajnych borderline charakteryzuje się również trudnościami w określeniu własnej osoby - jakim jestem człowiekiem, co tak naprawdę czuję i myślę? Zdarza się poczucie niebycia we własnym ciele, niezrozumienia samego siebie, brak poczucia własnej wartości lub wyolbrzymione mniemanie o osobowość z pogranicza wprowadził w XX wieku Robert Knight jako określenie osób, których zaburzenia psychiczne mieściły się pomiędzy zaburzeniami psychotycznymi (schizofrenicznymi) a zaburzeniami neurotycznymi (nerwicami). Borderline to osobowość złożona, niejednoznaczna. U osób z borderline stan emocjonalny wciąż się zmienia, ale jednocześnie jest stabilny, z tego powodu mówi się o ,,stabilnej niestabilności''.O zaburzeniach osobowości mówi się wtedy, gdy stany emocjonalne utrudniają prawidłowe przystosowanie i funkcjonowanie w społeczeństwie i jednocześnie są niepodatne na zmianę. Osoby z zaburzeniami osobowości mają pewne cechy, które często prowadzą do pogorszenia funkcjonowania społecznego, towarzyskiego, zawodowego. Nie są w stanie kontrolować swojego zachowania i stanów emocjonalnych, zachowują się w sposób irracjonalny i nieadekwatny do sytuacji. Stan z pogranicza Osobowość borderline, czyli ,,stan pograniczny'' diagnozowana jest u osób, u których nie można rozpoznać psychozy lub nerwicy, a jednocześnie rozpoznano u nich różne objawy psychopatologiczne. Borderline - jak rozpoznać?Typowa dla osobowości borderline jest ogromna potrzeba przebywania z drugą osobą, bycia kochanym i akceptowanym, posiadania wyłącznej i bardzo głębokiej relacji. Z drugiej jednak strony towarzyszy temu dwojaki, nieuzasadniony lęk przed odrzuceniem, a także przed byciem pochłoniętym przez drugą odczuwanie lęku prowadzi do silnego napięcia emocjonalnego, które popycha do irracjonalnych wybuchów żalu i wściekłości, okaleczania się czy prób samobójczych. Osoby z borderline mogą doświadczać też przemijających stanów psychotycznych (prześladowań, urojeń).Według DSM-IV (klasyfikacja zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego), aby rozpoznać zaburzenie osobowości borderline musi być spełnione co najmniej pięć z dziewięciu kryteriów: gorączkowe próby uniknięcia opuszczenia – rzeczywistego lub wyimaginowanego; wzorzec niestabilnych i intensywnych relacji interpersonalnych, który cechuje na przemian skrajne idealizowanie i dewaluowanie innych; zaburzenia tożsamości – znaczący i trwały brak stabilności obrazu lub poczucia ''ja''; impulsywność w co najmniej dwóch szkodliwych dla jednostki obszarach aktywności (np. wydawanie pieniędzy, seks, nadużywanie substancji psychoaktywnych, nieostrożna jazda, napady obżarstwa); powtarzające się zachowania, gesty lub groźby samobójcze bądź samookaleczenia (szantaż emocjonalny); niestabilność emocjonalna spowodowana silną reaktywnością nastroju (np. silne stany dysforyczne, drażliwość lub lęk, trwające zwykle kilka godzin, rzadko dłużej niż kilka dni); utrzymujące się poczucie pustki; nieadekwatna, silna złość lub trudności z jej opanowaniem (np. częste wybuchy złości, stałe odczuwanie złości, wielokrotne bójki); przemijające objawy paranoidalne lub poważne objawy dysocjacyjne jako reakcja na stres. Według ICD-10 (Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych), aby stwierdzić typ z pogranicza osobowości chwiejnej emocjonalnie, czyli borderline, muszą być spełnione trzy spośród następujących cech: niejasności dotycząc obrazu własnej osoby; brak precyzyjnych celów i preferencji (również seksualnych); angażowanie się w intensywne, niestabilne związki prowadzące do kryzysów emocjonalnych; próby uniknięcia potencjalnego porzucenia; groźby lub działania samobójcze i samouszkadzające; stałe uczucie pustki wewnętrznej. Do innych, często obserwowanych objawów zalicza się stany lękowe, na przykład napady paniki, wahania nastroju o charakterze depresyjnym, natręctwa i objawy różnych chorób somatycznych, na przykład nieuzasadnione bóle różnych części ciała czy objawy neurologiczne, w przypadku których nie można stwierdzić podłoża borderline towarzyszyć mogą również skrajne zachowania, takie jak nadużywanie substancji psychoaktywnych, zaburzenia odżywiania, perwersje tym, co najwyraźniej odróżnia osobowość borderline od innych zaburzeń osobowości jest trudność w jednoznacznym odbieraniu i określaniu ,,dobrych'' i ,,złych'' aspektów innych osób. Łączy się to z całkowicie skrajnym odbiorem innych - idealizowaniem lub demonizowaniem. Osoby z borderline bardzo szybko ,,zakochują się'' w kimś, przechodzą fazę uwielbienia i zatracenia, od tego jednak szybko przechodzą do nienawiści i dewaluacji danej osoby. Prościej mówiąc, borderline nie zakłada tzw. ,,złotego środka''.Bywa również tak, że osoby z borderline naruszają pewne zasady, tj. starają się nawiązywać bliskie relacje z terapeutami lub odwrotnie, z pacjentami. Relacje, w które wchodzą, mogą kłócić się z zasadami etyki zawodowej, mogą także ranić innych, choć to osoby z borderline czują się pokrzywdzone. Na zmianę pojawiają się fantazje i uwielbienie, a także uczucie złości, bezsilności, żalu. Wewnętrzny chaos towarzyszący osobom z borderline przenosi się na ich otoczenie, rodzinę, znajomych. Choć zachowania osób z borderline nie są powodowane złośliwością czy negatywnymi cechami charakteru, to jest to zaburzenie trudne i niezrozumiałe dla osób nim dotkniętych i dla ich jeszcze warto wiedzieć o osobach z borderline? Mają zazwyczaj problemy w pracy - często ją zmieniają, podejmują pracę nieadekwatną do swoich możliwości, mają problemy z nawiązaniem odpowiednich relacji zawodowych. Przejawiają trudności w kontaktach społecznych - kierują nimi skrajne emocje, mają wybuchy gniewu, płaczu, histerii, ale wywołują skrajne emocje również u innych. Często mają też gorszą tolerancję na stres - poszukują pomocy, by zmniejszyć czynniki wywołujące stres, np. często chcą zmieniać otoczenie, nie siebie. Mogą poszukiwać pomocy u różnych lekarzy i skarżyć się na dolegliwości fizyczne, które nie znajdują uzasadnienia organicznego. Osobowości borderline często towarzyszą inne zaburzenia osobowości, szczególnie histrioniczne, antyspołeczne i schizotypowe, a także osobowość zależna. Mają chwiejne i zaburzone poczucie własnej tożsamości, stale czują się lekceważeni, przez co łatwo dochodzi do ataków słownych na partnera, lub grożenia samobójstwem z byle powodu. Czują się niedoceniani, mogą podejrzewać zdrady. Tworzą bardzo burzliwe związki, ponieważ najpierw idealizują a później demonizują partnerów. U parterów z początku idealizowanych zaczynają dostrzegać wady, co szybko przeradza się w skrajnie negatywną relację, wywołuje ogromne poczucie żalu i rozczarowania. Mają poczucie, że są wykorzystywani i brak im poczucia bezpieczeństwa. Są zaborczy i zazdrośni. Mają problem z utrzymaniem przyjaźni. Relacje ze znajomymi bywają burzliwe, a przyjaźnie kończą się drastycznie - kłótnią, konfliktem. Osoby z borderline tak samo idealizują i dewaluują znajomych, jak i partnerów. Wykazują tendencję do myśli samobójczych, często mają o sobie niskie mniemanie. Mają trudności w kontrolowaniu emocji - silnie odczuwają gniew, wściekłość, nienawiść, reagują nieadekwatnie do skali problemu, gdy kochają to ,,na zabój'', ale nienawidzą równie mocno, mają potrzebę silnego odreagowania poprzez wybuch płaczu, krzyk, a nawet szantaż emocjonalny. Tendencja do wybuchów związana jest również z podejmowaniem impulsywnych decyzji i zachowań. Borderline: sprawa rodzinna Sposób, w jaki przejawiają się zaburzenia osobowości, zawsze oddziałuje na osoby z otoczenia. Osobowość borderline jest nie tylko problemem osób cierpiących na to zaburzenie, ale również ich bliskich. Borderline - jakie są przyczyny zaburzeń z pogranicza?Istnieje kilka teorii występowania osobowości borderlinę. Z reguły jednak uważa się, że istotnym czynnikiem etiologicznym jest zaniedbywanie dziecka przez opiekunów lub wręcz chorobliwa nadopiekuńczość. Dziecko ma w sobie wiele sprzecznych emocji. Choć chce się uniezależnić, to jednocześnie chce także pozostać blisko rodziców. Z czasem staje się bardziej autonomiczne, ale wciąż potrzebuje mieć pewność, że rodzić przy nim czuwa. Uważa się zatem, że osoba z pogranicza mogła doświadczać w dzieciństwie różnych braków w opiece, braku poczucia stabilizacji, wsparcia i z tego powodu utknęła w pewnej ,,płynnej'' fazie i nie mogła wykształcić w sobie poczucia stałości. Nie toleruje sprzeczności i postrzega siebie i innych w skrajny sposób. Nie wie, kiedy może być samodzielną jednostką, a kiedy zależną. Cały czas znajduje się w rozdarciu i dylemacie - obsesyjnie poszukuje bliskości, ale gdy poczuję bliskość z inną osobą, wpada w panikę, bo boi się pochłonięcia i z borderline doświadczały często w przeszłości rozłąki, porzucenia, czuły się przez rodziców nieakceptowane, były molestowane lub maltretowane psychicznie i fizycznie. Takie doświadczenia bardzo negatywnie wpływają na więź dziecka z opiekunem, przez co powstaje tzw. „nieufny wzorzec przywiązania”, który zaburza realne postrzeganie sytuacji i przepracowanie doznanych urazów psychicznych i rozwiązanie ich, czyli radzenie sobie z trudnymi, stresującymi sytuacjami. Osoby z pogranicza często nie są zdolne do refleksji nad treścią umysłu własnego i również wspomnieć o tzw. modelu biopsychospołecznym zaburzeń osobowości, który wyodrębnia trzy główne czynniki etiologiczne osobowości z pogranicza: biologicznie uwarunkowany temperament, traumatyczne i chaotyczne środowisko domowe, które warunkuje psychologiczne funkcjonowanie osoby i środowiskowy czynnik związany ze zdarzeniami wyzwalającymi „objawy”. Czynniki te przez całe życie przenikają się i wzajemnie na siebie borderline można podzielić na farmakologiczne i psychologiczne, a zazwyczaj korzysta się z obu tych farmakologiczne, którym kieruje lekarz psychiatra, jest zazwyczaj doraźną formą leczenia, która ma za zadanie zmniejszyć nasilenie niektórych objawów, takich jak lęk, depresja, gwałtowne zmiany nastoju. Nie można jednak przy pomocy farmakologii ,,wyleczyć'' osobowości borderline. Ponadto skuteczność leków u różnych osób jest inna, dlatego leczenie farmakologiczne jest ustalane najbardziej skuteczne w przypadku borderline uważa się: psychoterapię psychoanalityczną wraz z jej pochodnymi (w tym terapię opartą na mentalizacji), terapię skoncentrowaną na przeniesieniu TFT (transference focused therapy) Kernberga, terapię ważne jest to, by terapia dostosowana była do potrzeb. Osoby z borderline różnie reagują na różne formy terapii, dlatego metody terapeutyczne powinny być dobierane indywidualne. Niemałe znaczenie ma także sam terapeuta i nić porozumienia, jaką może nawiązać z pacjentem. Sama terapia i relacja terapeutyczna nie jest bowiem wolna od chaosu - ciągłych rezygnacji i powrotów, idealizacji i dewaluacji, lękiem przed byciem porzuconym przez terapeutę, a także lękiem przed zbytnim zbliżeniem, otworzeniem z pogranicza daje terapeucie próbkę swoich uczuć. To sposób komunikacji. Chce, by ktoś towarzyszył w tym zamęcie i chaosie, sprzeczności uczuć. Celem terapii jest zatem wniesienie spokoju i ładu do życia emocjonalnego osób z borderline, a także zbudowanie zintegrowanego i stałego poczucia siebie oraz innych próba podjęcia terapii jest u osób z borderline oznaką potrzeby przejścia do następnego etapu, gdzie możliwa jest realizacja potrzeby bliskość bez tej specyficznej symbiozy i samodzielności bez osamotnienia, a także porzucenie skrajnego postrzegania siebie i innych. Nie myl zaburzenia z chorobą Zaburzenia osobowości nie są chorobą i nie powinno się ich traktować na tej samej zasadzie, co grypę czy zapalenie wyrostka robaczkowego. TO CIĘ MOŻE ZAINTERESOWAĆ: Schizofrenia paranoidalna: urojenia i halucynacje. Jak rozpoznać chorobę? Głosy w głowie to niekoniecznie schizofrenia. Połowa chorych ma nerwicę? Uciążliwe natręctwa – jak okiełznać gnomy Halucynacje słuchowe podczas snu, czyli o zespole eksplodującej głowy Źródło: Instytut Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego; . 428 466 481 22 41 102 195 442

związek z osobą borderline forum