🦘 Brudne Dziecko To Szczęśliwe Dziecko

Błoto posiada ważne cechy, które kuszą Dzieci – jest brudne i mokre, więc można z niego zbudować i ulepić wszystko, co przyjdzie im do głowy. Kuchnia może również służyć jako narzędzie do nauki matematyki – dzieci poznają jednostki miary, objętości, porównuję ciężary, sprawdzają jaka ilość wody potrzebna jest do

Na zewnątrz temperatura w okolicach 0 stopni, w powietrzu woda – ciężko powiedzieć, że pada, bo krople deszczu oblepiają wszystko lecąc z jednostajnie wiejącym od północy wiatrem. Ręce marzną po 5 minutach bez rękawiczek, w butach mokro natychmiast – lód pośniegowy przykrywają kałuże. To pogoda, w czasie której większość polskich przedszkolaków spędza czas w sali zabaw. W norweskiej placówce Stordalen w miejscowości Bodo dzieci biegają na zewnątrz. Nikomu, ani dzieciom ani nauczycielom, nie przeszkadza pogoda. Niektóre z dzieciaków wspinają się na kolanach po oblodzonej górce i zjeżdżają na pupach, inne przelewają lodowatą wodę z kałuży do kałuży, inni amatorzy zabaw hydrologicznych obserwują pianę tworzącą się w rozpuszczającym się śniegu. Tylko my, osoby odwiedzające placówkę, wydajemy się być lekko zdziwieni tym, jak dzieciaki spędzają czas. Norweskim leśnym przedszkolom poświęcono już wiele tekstów, które w pełnym zachwytu tonie opisują, że „da się”, „można” i „dzieciaki to lubią”. W tym materiale chciałabym nie tylko skupić się na tym, że najprostsze rozwiązania w edukacji działają najlepiej. Znacznie bardziej zależy mi na omówieniu celów i założeń pracy z małym dzieckiem, a także sposobów realizacji tych planów, których najbardziej widowiskowym elementem są szczęśliwe i ubrudzone dzieci. Jakie cele, idee i założenia pracy stoją za leśnymi przedszkolami? Program Podstawa programowa edukacji przedszkolnej obejmuje dzieci w wieku od roku do skończenia piątego roku życia. Jednym z zapisów, który realizują wszystkie przedszkola – w mniej lub bardziej rygorystycznej wersji – to zalecenie realizacji większości zajęć z dziećmi poza budynkiem. Sposoby realizacji treści, które zapisane są w podstawie, realnie zależą więc od tego, jaka jest pora roku i pogoda. Dopasowanie uczenia się do pór roku nie jest więc w tym wypadku tylko życzeniowym sloganem, a koniecznością, której trzeba sprostać. Co do liczby miejsc w placówkach – każde dziecko, którego rodzice zdecydują, że ma iść do przedszkola, znajdzie w publicznych lub prywatnych placówkach miejsce. Rekrutacja do przedszkoli jest jedna i obejmuje placówki prywatne i publiczne, w których czesne ustalane jest odgórnie i ma stałą wysokość. Jeśli rodziców nie stać na czesne, mogą się ubiegać o dofinansowanie pobytu dziecka w placówce. Leśne przedszkola cieszą się jednak największą popularnością i do nich jest więcej chętnych niż jest miejsc. Na zewnątrz Norwescy urzędnicy i decydenci edukacyjni ponad dwadzieścia lat temu uznali, że przebywanie na zewnątrz służy dziecku i wpisali takie zalecenie do podstawy programowej. Okazało się jednak, że nauczyciele niechętnie wychodzą z dziećmi na dwór. Zamiast karać, zadano więc sobie pytanie, co może być przyczyną tego, że mimo wyraźnego wskazania w podstawie programowej, dzieci nadal siedzą zamknięte w salach. Analiza tej sytuacji pokazała, że nauczyciele po prostu nie mają odpowiedniego stroju do przebywania cały dzień poza salą zajęciową. Odkąd nauczyciele dostają od placówek „stroje służbowe”, które chronią przed wiatrem, wodą i zimnem, problem został zminimalizowany. Zapis w podstawie programowej o przebywaniu przez większość czasu na zewnątrz jest obecnie czymś równie oczywistym jak to, że dzieci muszą się bawić. Norweskie dzieci, niezależnie od tego, do jakiej placówki chodzą, większość czasu spędzają na zewnątrz. Jeśli pada – nie szkodzi, ubrania chronią je skutecznie przed przemoczeniem i wyziębieniem. Trywialna prawda – nie ma złej pogody, tylko ubranie może być złe – jest tu realizowana w każdej grupie przedszkolnej. Poziomy i piony Nauczycielki rzeczywiście podążają za dzieckiem – zarówno w tym, co dzieci robią, ale także w czasie wspólnych posiłków i rozmów. Nauczyciele starają się fizycznie znaleźć na tym samym poziomie, co dziecko – kiedy rozmawiają z dziećmi kucają, siadają obok dziecka, patrzą mu w oczy. Nie widziałam ani jednej interakcji pomiędzy dzieckiem i nauczycielami, kiedy nauczyciele mówiliby do dziecka, patrząc na nie z góry. Wspólnota W większości kultur wspólnotę manifestuje się poprzez i w trakcie posiłku. Podobnie dzieje się w norweskim przedszkolu. Nauczycielki jedzą posiłki wspólnie z uczniami, przy wspólnym stole. Same meble wyglądają inaczej – dzieci nie siedzą przy malutkim stoliku na niskich krzesełkach – jedzą umieszczone w wysokich siedziskach przy normalnym, pełnowymiarowym blacie. O ile na spacerach i w zabawie nauczyciel fizycznie zniża się do dziecka, o tyle przy posiłkach to dziecko „wędruje” wyżej, aby być na równym poziomie z nauczycielem. Tym samym, każda ze stron wykonuje jakiś „wysiłek”, aby pozostawać na jednym poziomie. Dziecko jako twórca Ściany norweskiego przedszkola wyglądają mało dekoracyjnie. Wykończone na biało, nie ma na nich żadnych kolorowych obrazów, ilustracji, postaci z bajek, wyciętych z gazet zwierząt. Jedyne, co pojawia się na ścianach, to prace dzieci, a te potrafią być różne i nie zawsze trafiają w gusta znawców kanonów sztuki. Na ścianach wieszane jest tylko i wyłącznie to, co samodzielnie przygotują dzieci. Przedszkole jest ich przestrzenią – ściany są kolejnym miejscem, które ma pomóc dziecku w rozwoju jego ekspresji. Dzieci są gospodarzami miejsca, a jako gospodarze są odpowiedzialni za wygląd i wystrój miejsca. Zaufanie Najtrudniejsze okazuje się to, co nie wymaga żadnych nakładów finansowych. Wiele osób, porównujących systemy polski i norweski słusznie zauważa, że Norwegia przeznacza na edukację znacznie więcej środków niż Polska. To prawda. Istotą tego systemu zdaje się być jednak zaufanie każdego z uczestników działań edukacyjnych do funkcjonowania każdego z elementów systemu. Po pierwsze – nauczyciele ufają dzieciom. Wychodzą z założenia, że dziecko intencjonalnie nie dąży do zrobienia sobie krzywdy – jeśli wyjaśni mu się konsekwencje pewnych zachowań, dziecko z pewnością wykaże się dbałością o własne bezpieczeństwo. Wspinanie się na drzewa? Nie ma problemu. Zjeżdżanie pupą po oblodzonym śniegu? Czemu nie! Celem nauczycieli nie jest chronienie dziecka za wszelką cenę, a stwarzanie mu takich warunków do zabawy, aby samo mogło uczyć się dbania o własne bezpieczeństwo. Place zabaw wyłożone gumowymi zabezpieczeniami? Nie w norweskich przedszkolach. Po drugie – dzieci ufają nauczycielom. Mimo, że wspólna zabawa na zewnątrz sprawia wrażenie całkowicie nieogarniętego chaosu, żadne z dzieci nie płacze, żadne nie krzyczy, każde – jeśli ma kłopot – może liczyć na natychmiastową pomoc nauczycieli. Dzieci nie boją się tego, że zostaną skrytykowane, upomniane, ukarane. Są przekonane, że każdy ich problem będzie potraktowany serio, a nauczyciel będzie osobą, która szybko pomoże go rozwiązać. Zaufanie jest też osią kontaktu nauczycieli z rodzicami. Odpowiedzialność Trzylatka rąbiąca drewno! Maluch z prawdziwym nożem w przedszkolu? Nas to dziwi, a norweskie nauczycielki były zaskoczone naszym zdziwieniem. Wyjaśniały krótko – jak mamy uczyć dzieci ostrożnego obchodzenia się z niebezpiecznymi narzędziami, kiedy zamkniemy te wszystkie narzędzia w szufladach z zabezpieczeniami? Same opowieści i upomnienia „uważaj” nie działały i nie ma cudu, żeby zaczęły działać akurat teraz. Jeśli – mawiają norweskie nauczycielki – mamy nauczyć dziecko ostrożności, to musimy pomóc mu być ostrożnym. Rąbanie drewna, które w Norwegii uznawane jest za całkowicie naturalną czynność, którą każdy powinien opanować, jest także aktywnością, której efekty służą całej grupie – przy ogniu zapalonym z porąbanego indywidualnie drewna, można się wspólnie ogrzać. Zapraszam do obejrzenia zdjęć: Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Za uporządkowanie obserwacji z wyjazdu do Bodo dziękuję studentom i studentkom Wydziału Pedagogicznego UW, z którym prowadzę zajęcia w roku 2015/16. Iga Kazimierczyk

1. Nadmierna czystość zaburza funkcjonowanie układu immunologicznego Odporność wykształca się poprzez kontakt z drobnoustrojami, bakteriami i wirusami. Dziecięcy układ odpornościowy dopiero ćwiczy i każda kolejna infekcja jest dla niego pewną lekcją, jak sobie radzić w kontakcie z zarazkami. Chowanie dzieci w zbyt sterylnych warunkach uniemożliwia to ćwiczenie. 2. Nadmierna higiena jest jednym z powodów wzrostu liczby zachorowań na różnego rodzaju alergie Układ odpornościowy pozbawiony możliwości trenowania odporności na realnym zagrożeniu wysyła odpowiedź obronną do stosunkowo niegroźnych przeciwników np. składników pokarmowych. Regularny kontakt z brudem i alergenami pozwala chronić przed astmą. 3. Skóra małych dzieci jest jeszcze niezupełnie wykształcona – jest o wiele cieńsza niż skóra osoby dorosłej i nie ma bariery lipidowej Z tego powodu American Academy of Dermatology zaleca, by niemowląt i małych dzieci nie kąpać zbyt często – wystarczy 2–3 razy w tygodniu, chyba że dziecko faktycznie jest bardzo brudne lub spocone. W przeciwnym wypadku wystarczy mycie rąk, buzi i okolicy pieluszkowej. 4. Brudzenie się idzie w parze z rozwojem psychoruchowym Nie ma możliwości, by aktywne, ciekawe świata dziecko się nie pobrudziło, prawda? Próby uchronienia go przed tym będą ograniczaniem jego ciekawości poznawczej, spontaniczności i chęci eksplorowania otoczenia. A wszyscy chcemy raczej je wspierać niż dusić w zarodku. 5. Brudzenie się sprzyja budowaniu samodzielności To, że dziecko jest brudne, jest najczęściej efektem jego pędu do zrobienia czegoś samemu – samodzielnego jedzenia, nalewania napoju, malowania, gotowania. Pozwolenie mu na tę “nieporadność” i pogodzenie się z faktem, że początkowo nie będzie mu to wychodziło idealnie, to przyzwolenie na kształtowanie dziecięcej samodzielności i autonomii. Nie na darmo się mówi, że trening czyni mistrza. 6. Brudzenie się to doskonała zabawa dla zmysłów Podczas zajęć terapeutycznych dla dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej zabawy różnymi maziami i konsystencjami są na porządku dziennym. Dziecięce zabawy błotem i piachem to ich naturalny (i darmowy!) odpowiednik. Robienie babek z piasku albo zupy z błota dostarcza różnorakich bodźców sensorycznych. Pozwala dzieciom odkrywać otaczający świat i prawa fizyki – maluchy poznają nowe konsystencje, struktury i stany skupienia. A przy okazji to po prostu świetna frajda! 7. Brudzenie się rozwija kreatywność To dlatego, że twórcza ekspresja przeważnie jest efektem nieskrępowanej, radosnej i wolnej zabawy. Umożliwienie dzieciom bawienia się na własnych warunkach, bez kierownictwa i sterowania przez osoby dorosłe, wyzwala dziecięcą pomysłowość. To, co dla dorosłych jest zwykłym patykiem, dla dziecka może być najwspanialszym na świecie mieczem, garstka błota zlepiona w dziecięcych łapkach może być najpyszniejszym muffinem. Dziecięca wyobraźnia nie zna żadnych ograniczeń. Rodzice często mają opory przed oddaniem dziecku kontroli i przyzwoleniem na tarzanie się w piachu i błocie. Wynika to po części z obawy przed zarazkami, a po części z tego, że dziecko jest naszą wizytówką. Z tego powodu biała bluzka i czysta buzia wydają się czymś pożądanym. Ale umożliwienie dziecku nieskrępowanej, wolnej zabawy i kontakt z brudem są zarówno jego potrzebą rozwojową, jak i sposobem na budowanie odporności!

Koncepcja powrotu do szkoły, szczęśliwe uśmiechnięte dziecko uczeń korzystający z laptopa i tabletu cyfrowego, uczęszczający do zdalnej edukacji – Stockowy materiał wideoKoncepcja powrotu do szkoły, szczęśliwe uśmiechnięte dziecko uczeń korzystający z laptopa i tabletu cyfrowego, uczęszczający do zdalnej edukacji - Zbiór materiałów filmowych royalty-free (Artykuł biurowy)OpisKoncepcja powrotu do szkoły, szczęśliwe uśmiechnięte dziecko uczeń korzystający z laptopa i tabletu cyfrowego, uczęszczający do zdalnej edukacjiSłowa kluczoweArtykuł biurowy Wideo,Budynek szkolny Wideo,Cyfrowy tubylec Wideo,Czarny kolor Wideo,Czas rzeczywisty Wideo,Dzieci w szkole Wideo,Dzieciństwo Wideo,Dziecko Wideo,Dziewczyny Wideo,Edukacja domowa Wideo,Film - Obraz filmowy Wideo,Format HD Wideo,Granie Wideo,Horyzontalny Wideo,Internet Wideo,Internet rzeczy Wideo,Jedna osoba Wideo,Klasa Wideo,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat beztantiemowych materiałów wideo lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami wideo.

Świąteczny książę 3. Królewskie dziecko Lektor PL. Odblokuj dostęp do 14322 filmów i seriali premium od oficjalnych dystrybutorów! Oglądaj legalnie i w najlepszej jakości. Zbliżają się święta, a w Aldovii wszyscy czekają na narodziny królewskiego potomka. Amber i Richard goszczą członków rodu panującego z odległego Mam fobię! Ogromną fobię. Staram się z nią troszkę walczyć, ale to bezskuteczne. Przeraża mnie czasami fakt, że jest ona trochę uciążliwa. Dopada mnie w miejscach publicznych i muszę sobie wtedy jakoś z tym długich przemyśleniach wcale to moje dziwactwo nie jest takie złe. W końcu się mówi, że brudne dziecko to szczęśliwe dziecko, no ale rączki powinno mieć czyste. Tak jak pisałam wyżej, mam manię czystych rąk. Od razu gdy tylko wchodzę do pomieszczenia muszę udać się do łazienki i porządnie wyszorować moje łapska. Myję je często. Wszczepiam również to zamiłowanie do czystych dłoni Arkowi, co na szczęście nie idzie opornie. Momentalnie prosi o mokrą chusteczkę czy chce iść do łazienki by je dokładnie umyć. Później sprząta wszystko co dookoła się znajduje, by kolejny raz nie pobrudzić rączek. Są też sytuacje, w których nie mam dostępu do ciepłej wody i mydełka, dlatego stosuję inne czyste ręce są tak ważne?Nie muszę żadnej mamie czy tacie tłumaczyć, że nasze maluchy rączkami robią wszystko. Bawią się w błotku, piasku, dotykają listki, kamyczki, zabierają z podłogi różnie przedmioty, a później wkładają do buzi lub proszą o coś do jedzenia. Na rękach możemy przenosić np. rotawirusy i norowirusy, które odpowiedzialne są za biegunki, gronkowce, owsiki czy tasiemce. Tak więc jest się czego bać. Przez dotyk możemy zarazić się wirusem grypy i innych chorób dróg oddechowych. Dlatego higiena rąk jest najprostszą i najskuteczniejszą metodą na zapobieganiu myć ręce, by o około 30% zmniejszyć liczbę zakażeń dróg oddechowych i chorób warto wierzyć temu, że kontakt z zarazkami nas na nie uodparnia i lepiej się przed nimi tak bardzo nie chronić. Nieprawdą jest też, że częste mycie rąk wyjaławia skórę i powoduje choroby (alergie czy uczulenia).Warto pamiętać o zabraniu ze sobą na spacer czy wyjazd w szczególności gdy podróżujemy z dzieckiem, odpowiednich środków do dezynfekcji rąk, gdzie dostęp do czystej wody jest ograniczony, a nasze dłonie narażone na dużo liczbę bakterii. Dziecko po zabawie w piasku czy innej aktywności najczęściej chce jeść albo pić, więc takie preparaty w tym momencie są w tym momencie stosujemy CLEANHANDS – ŻELE ANTYBAKTERYJNE DO RĄK. Małe pojemniczki są bardzo praktyczne, ponieważ mieszczą się w każdej torebce, nie zajmując dużo miejsca ani nie obciążają jej swoją wagą. Ponadto ich wydajność mnie bardzo zaskoczyła. Wystarczy kropelka by całe dłonie zostały bardzo dobrze oczyszczone. Mają przyjemny zapach i szybko się wchłaniają. Są bardzo praktyczne i ratują mnie w wielu sytuacjach, gdyż Arka ręce strasznie brudzą się od kół w wózku, a jeść czy pić zachciewa mu się dokładnie co przejechany kawałek. KONKURS!Przygotowaliśmy dla Was nią konkurs, w którym do wygrania są 3 zestawy ŻELÓW ANTYBAKTERYJNYCH DO musisz zrobić?Polub ŚWIT Pharma i na zdjęcie swojego brudaska pod 3 najlepsze i nagrodzimy 3 osoby zestawem żelów antybakteryjnych do rąk 🙂Na zgłoszenia czekamy do kolejnej środy ( a wyniki ogłosimy w tym samym wpisie dzień później ( Agulinska CiechanowiczMadziaKaskikkProsimy o kontakt na blog@ 28 odpowiedziWarunki spelnione. I zdjecie mojego malutkiego brudaska , bawiacego sie piaskiem i kamyszkami! Czyli to co lubi najbardziej! Pozdrawimy! 🙂Sama radość 🙂…a tak radośnie się zjada zupkę 🙂Oliwier pozdrawia producentów Sudocremu 🙂Maciej wielbiciel gorzkiej czekolady pozdrawia 😉czekoladka 🙂A to moja brudaska Oliwka… Jej mina mówi sama: ” O, Boże! I co teraz???”Mój mąż ma taką manię, dla mnie owszem – ręce myć trzeba, ale tez nie co chwilę, w końcu nasze dzieci też muszą sobie jakoś odporność wytworzyć. Na szczęście pracuję w firmie, która w czystości się specjalizuje i tego typu środków mamy cały zapas 🙂Pomagałem babci wozić węgielkilka minut ciszy, przyłapana, szczęście niesłychane ! moje Miłości 🙂Gratulacje 🙂 ja tez wlasnie wygrałamSok malinowy własnej roboty smakuje najlepiej 🙂Brudna a zarazem słodka buźka :* Moje Kochane słoneczko 🙂To nie ja wypiłem soczek marchewkowy….HaniaDobre było <3Uwielbiam deserki i często pozostawiam resztę na później w bezpiecznym miejscu czyli na mojej buzi:)dziś mama ugotowała mi królika z dynią i marchewką 🙂Zdjęcie robione na szybko, telefonem i dlatego mało wyraźne. Niemniej jednak chciałam uwiecznić ten moment, kiedy to Miki znalazł schowaną tabliczkę czekolady, i w oczekiwaniu na śniadanko, postanowił się lekko z rana posilić. Ten uśmiech mówi wszystko.;) pozdrawiam, Paulina TerleckaMój Kochany Brudasek, bo brudne dziecko to szczęśliwe dziecko 😉Jakub <3A kto zabroni pobudzić się Nutellą 🙂Spaghetti – ulubione danie Kubsztyka 😉Budyniowe love 🙂GrarulacjeWszystkiego trzeba dotknąć i spróbowaćKrystek ogląda bajki na stojąco, bo na stojąco lepiej pyszny arbuz wchodzi 🙂Mamo, to jest pyszne!Dodaj komentarz

Podobno brudne dziecko to szczęśliwe dziecko. Chyba coś w tym jest. Oczywiście wszystko w granicach normy, ale zdarza mi się widzieć, matki wariatki, które za wszelką cenę chcą ochronić dziecko przed całym światem.

Rodzice na ogół chcą, by ich dziecko rozwijało się w czystym otoczeniu, a samo wyglądało schludnie – niepoplamione ubranko, uczesane włoski, czysta buzia i rączki. Ich głównym argumentem w dążeniu do sterylności jest niebezpieczeństwo zaaatakowania malucha przez różne bakterie i zarazki. Wiele osób niemal nałogowo myje i przebiera swoje dzieci, gdy tylko trochę się zabrudzą, w obawie przed byciem nazwanym złą matką czy ojcem. Nie warto przejmować się opiniami innych! Jeśli niektórzy umorusaną buzię dziecka wezmą za objaw karygodnego zaniedbania, nie mają pojęcia o wychowywaniu małego człowieka. Po pierwsze, utrzymanie dziecka w czystości 24 godziny na dobę jest po prostu niemożliwe. Brudzi się przy jedzeniu, podczas zabawy, na spacerze – bez przerwy! Czasem rodzice mają wrażenie, że samo brudzenie się sprawia mu wielką frajdę – i tak w istocie jest. Dziecko w ten sposób poznaje świat. Kiedy ma kilka miesięcy, wkłada do buzi wszystko, co wpadnie mu w rączki. Niektórzy rodzice przerażeni wyrywają mu wtedy każdy przedmiot, widząc w nim siedlisko wszelkich chorób. Niepotrzebnie! Nie dość, takie zachowanie odbiera maluchowi szansę na zbadanie interesujących go rzeczy, to jeszcze pozbawia dziecko kontaktu z drobnoustrojami, obecnymi na co dzień w życiu każdego z nas. Niemowlę trzymane w sterylnych warunkach, paradoksalnie, będzie bardziej podatne na infekcje, bo w odpowiednim czasie nie nabierze na nie odporności. Dlaczego wiecznie umorusane, wiejskie dzieciaki są tak zdrowe i dzielne? Ponieważ mają dużo ruchu na świeżym powietrzu, bez skrępowania poznają otaczający świat, nikt nie zabrania im przekonać się, że pokrzywa parzy a błoto brudzi, ale za to przyjemnie chlupie pod nogami. Nie boją się wejść na drzewo, pogłaskać zapchlonego psa czy sturlać się w dół trawiastego pagórka. Jakże różnią się od nich te zestresowane, nieruchliwe, często otyłe dzieci, które na placu zabaw słyszą tylko: “Nie ruszaj!”, “Wyrzuć to!”, “Pobrudzisz się!”. W końcu ich naturalny instynkt odkrywców zostaje przytłumiony i odechciewa im się bawić na dworze. Stąd już tylko krok ku uzależnieniu od telewizji czy komputera – dziecko po prostu musi czymś się zająć. Ponadto, odcięte od świata na zewnątrz sprawi, że będzie go uważało za coś obcego i niebezpiecznego – a w rzeczywistości to sterylne wnętrze domu jest dla niego nienaturalnym środowiskiem! Jeśli nie pozwolimy małemu człowiekowi poznać świata przyrody, jego rozwój będzie zaburzony i niepełny. Główny problem polega na niezrozumieniu dzieci przez rodziców. Skąd dziecko ma wiedzieć, że małym kamykiem może rzucać łatwo, a dużym trudniej? Musi samo sprawdzić. Musi samo się przekonać, że piasek, choć wygląda ciekawie, nie jest smaczny. Dorośli, choć teraz to dla nich oczywiste, też kiedyś musieli się tego nauczyć. Rodzice, pozwólcie swoim dzieciom brudzić się bez skrępowania. Mycie rączek od czasu do czasu i codzienna kąpiel naprawdę wystarczą, by dziecko nie zachorowało, a za to będzie mogło cieszyć się życiem i odkrywanym samodzielnie światem.

. 248 372 72 125 266 245 171 249